Paardenwijsheid: een verhaal van een sessie
- paardenbos
- 23 sep
- 2 minuten om te lezen
Een cliënte die in begeleiding is omwille van een burn-out, komt toe. Ik vraag hoe het met haar gaat. Ze antwoordt dat het goed gaat. Er zijn wel enkele vervelende dingen gebeurd op haar werk, maar die heeft ze al achter zich kunnen laten. Terwijl ze hierover vertelt, zie ik de paarden steeds verder van ons weggaan. Tegelijk merk ik veel spanning in haar lichaam.
Daarna vertelt ze over een cursus die ze volgt, waar ze zich heel goed bij voelt. Nu zie ik de paarden juist dichterbij komen en verandert haar lichaamstaal: ze lacht meer en oogt ontspannen. Wanneer ik dit benoem, schrikt ze even. Ze beseft dat ze geneigd is zich af te sluiten voor haar emoties. Ze heeft geleerd altijd door te gaan en je best te doen. Door dit patroon te benoemen, wordt ze zich stap voor stap bewust van haar emoties en laat ze die voorzichtig toe. Het paard komt steeds dichterbij en maakt contact met haar op het moment dat ze haar gevoelens toelaat.
Paarden kunnen incongruentie aanvoelen: ze merken het wanneer ons gedrag niet overeenkomt met ons gevoel. Bijvoorbeeld wanneer je gespannen bent, maar dat probeert te verbergen. Emoties die we onderdrukken, beïnvloeden namelijk onze lichaamstaal.

In de piste zetten we twee kegels neer, elk met een betekenis: de ene staat voor “op maandag gaan werken”, de andere voor “niet gaan werken”. Het paard stapt resoluut naar de kegel die staat voor ‘niet gaan werken’, raakt deze aan en blijft erbij staan. De cliënte neemt hem daarna mee naar de kegel die staat voor ‘gaan werken’. Ze stuurt het paard er heel dichtbij, maar hij raakt de kegel niet aan. Hij loopt erlangs en negeert hem volledig. Dit is bijzonder, want mijn paarden zijn normaal gewend om bij een kegel te stoppen – vaak krijgen ze daar zelfs een beloning voor.
Hoe komt dit? Het paard reageert op de gevoelens van de cliënte. Zij ervaart veel spanning bij het idee van werken, ook al is ze zich daar niet volledig van bewust. In het verleden heeft ze geleerd om haar emoties en lichaamssignalen te onderdrukken om te kunnen overleven. Als we onze emoties negeren, lopen we vast. Precies dat is wat paarden ons kunnen leren: opnieuw contact maken met ons lichaam en onze gevoelens, luisteren naar wat die ons te vertellen hebben en ontdekken aan welke behoeften voldaan moet worden.
Dat is de kracht van paardencoaching.



Opmerkingen